Opis
Naproxen Aflofarm 200 mg, lek w postaci tabletek. Należy do grupy leków nazywanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Lek zawiera substancję
czynną naproksen, pochodną kwasu propionowego.
Wskazania
Leczenie dolegliwości bólowych o małym i umiarkowanym nasileniu, takich jak: bolesne miesiączkowanie, ból towarzyszący chorobom mięśni i stawów, takim jak lekkie postacie skręcenia, uszkodzenia powysiłkowego, bólu okolicy lędźwiowej.
Działanie
- Przeciwbólowe.
- Przeciwzapalne.
Dawkowanie
- Podanie doustne.
- Dorośli: doraźnie w zwalczaniu bólu 2 tabletki (400 mg) jednorazowo, a następnie w razie konieczności 1 tabletkę co 6 do 8 godzin.
- Nie wolno przekraczać dawki dobowej wynoszącej 600 mg naproxenu.
- Nie należy stosować leku w przypadku bólu dłużej niż 10 dni bez wyraźnego zalecenia przez lekarza.
Skład
1 tabletka zawiera 200 mg naproksenu oraz substancje pomocnicze w tym: laktozę, żółcień pomarańczową (E 110)
Przeciwwskazania
- Uczulenie na substancję czynną lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku;
- Jeśli u pacjenta wystąpiła duszność, astma, katar lub pokrzywka po przyjęciu kwasu acetylosalicylowego (np. aspiryna) lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych, ponieważ Naproxen Aflofarm może u tych pacjentów wywołać podobne objawy niepożądane;
- Jeśli u pacjenta kiedykolwiek wystąpiło lub występuje krwawienie z przewodu pokarmowego;
- Jeśli u pacjenta wystąpiło kiedykolwiek przedziurawienie (perforacja) ściany żołądka lub jelita, związane ze stosowaniem niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ);
- Jeśli u pacjenta występuje lub kiedykolwiek wystąpiła choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy lub krwawienie wrzodu;
- Skaza krwotoczna (zaburzenia krzepnięcia krwi);
- Ciężka niewydolność serca;
- Ciężka niewydolność nerek lub wątroby;
- Jeśli pacjentka jest w III trymestrze ciąży;
- Nie należy stosować u dzieci w wieku poniżej 16 lat.
Działania niepożądane
- Należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpi: wysypka, silne puchnięcie twarzy, ust lub gardła utrudniające oddychanie, mówienie lub przełykanie,
zmniejszenie ciśnienia krwi, wolne lub szybkie tętno, bladość, niepokój, pocenie się, zawroty głowy, utrata przytomności, zatrzymanie oddechu i pracy serca (są to objawy silnej reakcji uczuleniowej). Wymioty zawierające krew lub fusowatą treść – podobną do fusów z kawy, czarny stolec lub krew w stolcu (są to objawy krwawienia z przewodu pokarmowego).
- Często (występują u 1 do 10 osób na 100): zawroty głowy, ból głowy; uczucie pustki w głowie; niestrawność, nudności, zgaga, ból brzucha.
- Niezbyt często (występują u 1 do 10 osób na 1 000): ospałość; bezsenność; senność; biegunka, zaparcia, wymioty; wysypka (swędzące, czerwone grudki na skórze); świąd; pokrzywka (jasnoróżowe, swędzące bąble na skórze).
- Rzadko (występują u 1 do 10 osób na 10 000): owrzodzenie przewodu pokarmowego z krwawieniem lub perforacją (przedziurawieniem); krwawienie z przewodu pokarmowego; obrzęk naczynioruchowy (nagły obrzęk twarzy, kończyn lub stawów bez świądu i bólu); zaburzenia czynności nerek; obrzęki obwodowe (m.in. w okolicach kostek), szczególnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym lub niewydolnością nerek; gorączka (w tym dreszcze i choroby przebiegające z gorączką).
- Bardzo rzadko (występują u mniej niż 1 osoby na 10 000): - silna reakcja uczuleniowa (anafilaksja), reakcje anafilaktoidalne (objawy podobne, jak w reakcji
uczuleniowej), w tym wstrząs (stan zagrożenia życia spowodowany niedotlenieniem ważnych dla życia narządów) zakończony zgonem; znaczne zmniejszenie liczby wszystkich krwinek białych i czerwonych (niedokrwistość, małopłytkowość, leukopenia, agranulocytoza, niedokrwistość plastyczna, niedokrwistość hemolityczna). Pierwszymi objawami są: gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, znaczne wyczerpanie, krwawienia z nosa lub wylewy podskórne; zaburzenia psychiczne; depresja; - zaburzenia snu, niemożność skupienia się; aseptyczne zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (sztywność karku, bóle głowy, nudności, wymioty, gorączka, zaburzenia orientacji); zaburzenia czynności poznawczych, drgawki; zaburzenia widzenia, zmętnienie rogówki, wewnątrzgałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, obrzęk tarczy nerwu wzrokowego; szumy uszne, zaburzenia słuchu; zastoinowa niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, obrzęk płuc, kołatanie serca, zapalenie naczyń; duszność, astma oskrzelowa, eozynofilowe zapalenie płuc (obecność eozynofilii w drogach oddechowych); zapalenie trzustki, zapalenie okrężnicy; afty (owrzodzenie w jamie ustnej w postaci białych nalotów), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie przełyku, owrzodzenia w obrębie jelit; zapalenie wątroby (w tym przypadki śmiertelne), żółtaczka, (żółte zabarwienie skóry i białkówki oka); łysienie (zwykle odwracalne); nadwrażliwość na światło; porfiria (choroba polegająca na nieprawidłowym wytwarzaniu hemu – składnika hemoglobiny); rumień wielopostaciowy wysiękowy (czerwono-sine plamy na skórze i (lub) błonach śluzowych, niekiedy z pęcherzami, gorączką i bólem stawów); reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona (pęcherze na skórze i (lub) błonach śluzowych, które pękając przechodzą w bolesne rany (nadżerki), często towarzyszy im gorączka, ból mięśni i stawów) oraz toksyczna martwica naskórka (złuszczanie się dużych powierzchni naskórka i jego martwica); rumień guzowaty (czerwone, bolesne guzki na podudziach), rumień trwały, liszaj płaski, reakcje krostkowe, wysypki skórne, układowy toczeń rumieniowaty (przewlekła choroba spowodowana zaburzeniami układu odpornościowego obejmująca wiele narządów), reakcje nadwrażliwości na światło, w tym porfiria późna skórna (pseudoporfiria) czy pęcherzowe oddzielanie się naskórka, wybroczyny (małe czerwone lub fioletowe plamki na skórze), plamica (przebarwienia i odbarwienia skóry); nadmierna potliwość; zaburzenia czynności nerek (śródmiąższowe zapalenie nerek, martwica brodawek nerkowych, zespół nerczycowy, niewydolność nerek); krwiomocz nerkopochodny (obecność krwinek czerwonych w moczu); białkomocz (obecność białka w moczu); wywołanie porodu; zamknięcie przewodu tętniczego; obrzęki; wzmożone pragnienie, złe samopoczucie; zwiększone stężenie kreatyniny, nieprawidłowe wyniki badań czynnościowych wątroby (wykazane w badaniu krwi); hiperkaliemia (zwiększone stężenie potasu we krwi).
Przyjmowanie takich leków jak Naproxen Aflofarm może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka ataku serca (zawał serca) lub udaru.
Przechowywanie
- W temperaturze poniżej 25°C.
- Lek przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Dodatkowe informacje
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych, dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.