Opis
MaxAlgin Teva, lek w postaci tabletek. Zawiera metamizol sodowy jednowodny. Należy do grupy leków nazywanych pirazolonami.
Wskazania
Leczenie u dorosłych:- bolesnych kolek;
- bólu nowotworowego;
- ostrego i ciężkiego bólu pourazowego i pooperacyjnego;
- ostrego lub długotrwałego bólu różnego pochodzenia, gdy zastosowanie innych środków jest przeciwwskazane;
- wysokiej gorączki, gdy inne metody leczenia są nieskuteczne.
Działanie
- Przeciwbólowe,
- Przeciwgorączkowe.
Dawkowanie
- Dorośli mogą zażywać jednorazowo do 1000 mg metamizolu, do 4 razy na dobę co 6–8 godzin, co odpowiada maksymalnej dawce dobowej 4000 mg.
- Dawkowanie zależy od natężenia bólu lub gorączki oraz indywidualnej odpowiedzi na produkt leczniczy MaxAlgin Teva. Zawsze należy stosować najmniejszą dawkę skuteczną w łagodzeniu bólu i gorączki.
- Wyraźnego działania produktu leczniczego należy się spodziewać 30 - 60 minut po podaniu doustnym.
- Czas trwania leczenia zależy od rodzaju i ciężkości choroby.
Skład
Każda tabletka zawiera 500 mg metamizolu sodowego jednowodnego (Metamizolumnatricummonohydricum).
Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na substancję czynną, pochodne pirazolonu i pirazolidyny, np. produkty lecznicze zawierające metamizol, propyfenazon, fenazon lub fenylobutazon (dotyczy to również pacjentów, u których po zastosowaniu któregoś z tych leków wystąpiła agranulocytoza) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą;
- Pacjenci z rozpoznanym zespołem astmy analgetycznej lub znaną nietolerancją na leki przeciwbólowe objawiające się pokrzywką, obrzękiem naczynioworuchowym, tj. pacjenci, którzy reagują skurczem oskrzeli lub inną reakcją anafilaktoidalną na salicylany, paracetamol lub inne nieopioidowe leki przeciwbólowe, takie jak: diklofenak, ibuprofen, indometacyna lub naproksen;
- Zaburzenia czynności szpiku kostnego (np. po leczeniu cytostatykami) oraz zmiany w obrazie morfologicznym krwi;
- Wrodzony niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (zagrożenie hemolizą);
- Ostra przerywana porfiria wątrobowa (ryzyko wywołania napadu porfirii);
- Dzieci w wieku poniżej 10 roku życia;
- Trzeci trymestr ciąży.
Działania niepożądane
- Jeśli poniższe skutki uboczne pojawią się nagle lub rozwiną się szybko, należy natychmiast zgłosić się do lekarza, gdyż niektóre reakcje na lek (np. ciężkie reakcje nadwrażliwości, ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa – Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, agranulocytoza, pancytopenia) mogą zagrażać życiu. W takich przypadkach, nie wolno stosować leku MaxAlgin Teva bez nadzoru lekarza. Natychmiastowe odstawienie leku może być kluczowe dla
wyzdrowienia.- W razie wystąpienia objawów agranulocytozy, pancytopenii lub małopłytkowości, należy natychmiast przerwać stosowanie leku MaxAlgin Teva i zbadać morfologię krwi
(z rozmazem). Należy przerwać stosowanie leku MaxAlgin Teva zanim będą dostępne wyniki badań laboratoryjnych.
Nie należy kontynuować stosowania leku MaxAlgin Teva w przypadku wystąpienia któregokolwiek z następujących objawów, które mogą być oznaką agranulocytozy: nieoczekiwane pogorszenie ogólnego stanu zdrowia (np. gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w przełykaniu), gorączka, która nie ustępuje lub powraca, bolesne zmiany zapalne błon śluzowych, szczególnie w jamie ustnej, nosie i gardle lub na narządach płciowych lub okolicach odbytu.- Niezbyt częste działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 100 osób): Fioletowa do ciemnoczerwonej wysypka skórna (wysypka polekowa), czasami z pęcherzykami. Spadek ciśnienia krwi (izolowana reakcja hipotensyjna), która prawdopodobnie jest spowodowana bezpośrednim działaniem produktu leczniczego i nie towarzyszą mu inne objawy reakcji nadwrażliwości. Taka reakcja powoduje silny spadek ciśnienia krwi jedynie w rzadkich przypadkach. Ryzyko wystąpienia spadku ciśnienia krwi może być zwiększone u pacjentów z bardzo wysoką gorączką. Typowe objawy znacznego spadku ciśnienia krwi to: zwiększone tętno, bladość, drżenie,
zawroty głowy, nudności i utrata przytomności.- Rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 1000 osób): Reakcje nadwrażliwości (reakcje anafilaktyczne lub anafilaktoidalne). Typowe oznaki łagodnych reakcji obejmują objawy, takie jak: pieczenie oczu, kaszel, katar, kichanie, uczucie ucisku w klatce piersiowej, zaczerwienienie skóry (zwłaszcza w okolicach twarzy i głowy), pokrzywka i obrzęk twarzy, i rzadziej- nudności i skurcze brzucha. Objawy ostrzegawcze to uczucie pieczenia, swędzenie i zaczerwienienie na powierzchni lub pod językiem, oraz na dłoniach i podeszwach stóp. Takie łagodne reakcje mogą przechodzić w ciężką pokrzywkę, ciężki obrzęk naczynioruchowy (obrzęk, w tym krtani), ciężki skurcz oskrzeli (skurczowe zwężenie dolnych dróg oddechowych), częstoskurcz (zwiększone tętno), arytmie serca, hipotensję (czasem z wcześniejszym zwiększeniem ciśnienia krwi), utratę przytomności i wstrząs krążeniowy. Reakcje te mogą także wystąpić nawet wtedy, gdy metamizol był wcześniej stosowany bez powikłań i mogą mieć ciężkie lub zagrażające życiu nasilenie, a w pewnych przypadkach nawet śmiertelne skutki. U pacjentów z zespołem astmy analgetycznej, reakcje nadwrażliwości zwykle przybierają postać napadów astmy. Zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi (leukopenia). Wysypka skórna (np. wysypka grudkowo-plamista).
- Bardzo rzadkie działania niepożądane (mogą wystąpić u 1 na 10 000 osób): Znaczne obniżenie liczby białych krwinek (agranulocytoza), w tym przypadki śmiertelne lub zmniejszenie liczby płytek krwi (małopłytkowość). Reakcje te są prawdopodobnie zależą od układu odpornościowego. Reakcje te mogą także wystąpić nawet wtedy, gdy metamizol był wcześniej stosowany bez powikłań. Istnieją odosobnione dowody wskazujące na to, że ryzyko agranulocytozy zwiększa się, jeśli lek jest podawany przez okres dłuższy niż jeden tydzień. Objawami agranulocytozy są: wysoka gorączka, dreszcze, ból gardła, trudności w połykaniu i zmiany zapalne błon śluzowych w jamie ustnej, nosie, gardle, oraz narządach płciowych lub okolicach odbytu. U pacjentów stosujących antybiotyki (leki zwalczające zakażenie) objawy te mogą być jednak minimalne. Szybkość opadania erytrocytów (OB) wzrasta znacząco, natomiast obrzęk węzłów chłonnych może być łagodny lub nie występować. Typowe oznaki małopłytkowości to między innymi: zwiększona skłonność do krwawień i wybroczyn (wybroczyny krwawe skóry i błon śluzowych). Napad astmy (bezdech w wyniku zwężenia najmniejszych dróg oddechowych). Rozległe pęcherze na skórze i oddzielanie się naskórka (zespół Stevensa-Johnsona lub toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka). Ostre pogorszenie czynności nerek, czasem objawiające się zbyt małym wydalaniem moczu lub bezmoczem, wydalaniem białek krwi w moczu (proteinuria) lub ostrą niewydolnością nerek; zapalenie nerek (ostre śródmiąższowe zapalenie nerek).
- Częstość nieznana (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): Wstrząs anafilaktyczny. Zawał serca, jako część reakcji alergicznej (zespół Kounisa). Niedokrwistość z równoczesnymi zaburzeniami szpiku kostnego (anemia aplastyczna), zmniejszenie liczby krwinek białych i czerwonych i zmniejszenie liczby płytek krwi we krwi (pancytopenia), w tym przypadki śmiertelne. Objawy pancytopenii i niedokrwistości aplastycznej obejmują ogólne złe samopoczucie, zakażenie, utrzymującą się gorączkę, krwiaki, krwawienie i bladość. Zgłaszano przypadki występowania krwawienia żołądkowo-jelitowego.
Czerwone zabarwienie moczu może być spowodowane obecnością nieszkodliwego produktu rozkładu metamizolu (kwas rubazonowy).
Przechowywanie
W miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
Dodatkowe informacje
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych, dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
